Χ.Β. Βλαχόπουλος, Μηχανικών Υλικών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Θ.E. Ματίκας, Αν. Καθηγητής Τμήματος Μηχανικών Επιστήμης Υλικών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Γ. Σταμουλάκης, Πολιτικός Μηχανικός. Προϊστάμενος Τμήματος Εργαστηρίου Δημοσίων Έργων Περιφέρειας Ηπείρου

 

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το τρίμμα ελαστικού μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια σειρά εφαρμο- γών μεταξύ των οποίων  είναι η τροποποίηση της  ασφάλτου, προϊόν μεταποίησης της συμβατικής ασφάλτου με σκοπό την καλύτερη συμπε- ριφορά των ασφαλτομιγμάτων. Καλύτερη συμπεριφορά σημαίνει κυρί- ως αποτελεσματικότερη αντίσταση, στην παραμένουσα παραμόρφωση λόγω υπερφόρτωσης από μεγάλα φορτία και στη ρηγμάτωση λόγω εναλλαγής υψηλών – χαμηλών θερμοκρασιών.

Η διάρκεια του χρόνου ζωής που αυξάνεται, η μεγαλύτερη ασφάλεια οδήγησης που επιτυγχά- νεται καθώς επίσης και ο περιβαλλοντικός παράγοντας, λόγω το ανακυκλούμενου ελαστικού που χρησιμοποιείται, συντελούν σε περαιτέρω έρευνα του υλικού, καθώς τα φαινόμενα δείχνουν ότι στο μέλλον θα είναι αναγκαία η χρήση του. Ιστορικά,  η  ουσιαστική μελέτη της τροποποίησης της συμβατικής ασφάλτου ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας  του ’60  από το μηχανικό Charles H. Mac Donald στις ΗΠΑ και καθώς το υλικό έδειχνε καλύτερη συμπεριφορά έναντι της κοινής ασφάλτου είχε ως αποτέλεσμα την περεταίρω έρευνα αλλά και την χρήση της στην οδοποιία.

Στη συγκεκριμένη εργασία, έγιναν έλεγχοι σε εργαστηριακό  επίπεδο που είχαν να κάνουν με την παρασκευή ασφαλτομίγματος και την δο- κιμή σε ευστάθεια και παραμόρφωση κατά Marshall καθώς επίσης και μη καταστροφικός έλεγχος με υπερήχους χαμηλών συχνοτήτων για τον προσδιορισμό του μέτρου ελαστικότητας του ασφαλτομίγματος.

Το πλήρες άρθρο στο τεύχος 3ο 2011 εδώ