1) Ιωάννης Τέγος: Καθηγητής,Σχολή Πολιτικών Μηχανικών,Α.Π.Θ.
2) Έλλη-Κωνσταντίνα Μυλωνά: Πολιτικός Μηχανικός,Θεσσαλονίκη,
3) Στυλιανός Χρυσόπουλος: Πολιτικός Μηχανικός,Θεσσαλονίκη,

Εξετάστηκε στην εργασία η επιρροή της κατηγορίας Α, Β, C, D,όπως αυτή περιγράφεται στον Ευρωκώδικα 2 Μέρος ΙΙ, στην οικονομικότητα των φορέων των γεφυρών εν συνδυασμώ με την εξέταση της δυνατότητας εφαρμογής του Οπλισμένου Σκυροδέματος σε μεγάλα ανοίγματα Ολόσωμων Γεφυρών.Αξιοποιήθηκε μία γέφυρα της

Εγνατίας Οδού στην περιοχή Κοζάνης,κοντά στον κόμβο για Κοίλα,μονολιθική,λοξή,με συνολικό μήκος 100 m, με τρία (3) ανοίγματα 27.5 + 45.0 + 27.5 m,με φορέα διατομής διπλής πλακοδοκού ύψους 1.80 m,προεντεταμένο διαμήκως και εγκαρσίως η οποία μελετήθηκε με τους Προηγούμενους Κανονισμούς και κατασκευάστηκε προ δεκαετίας. Ο φορέας αναδιαστασιολογήθηκε με τους Νέους Κανονισμούς 5 φορές,ήτοι 4 φορές βάσει των ισαρίθμων κατηγοριών του EC2, PII, και μία πέμπτη με αλλαγή διατομής βάσει της κατηγορίας D στα πλαίσια της οποίας επιχειρείται βελτιωμένη λύση οπλισμένου σκυροδέματος στο “θηριώδες” άνοιγμα των 45.0 m. Από τα συμπεράσματα που προέκυψαν αναφέρεται αδρομερώς,ότι διαπιστώθηκε αποκλιμάκωση του κόστους από την κατηγορία Α προς την D,η οποία ποσοτικώς επί του συνόλου του κόστους του έργου αγγίζει το 86.0% (D).Επίσης,όχι χωρίς έκπληξη, διαπιστώθηκε ότι το οπλισμένο σκυρόδεμα, μη κατατασσόμενο στα “εν ου παικτοίς”, είναι δυνατόν να διεκδικήσει μερίδιο σε ανοίγματα γεφυρών,όχι μόνο άνω των 20 m, αλλά και σε πολύ μεγαλύτερα.

 

Το πλήρες άρθρο εδώ